| [00:00.000] |
作词 : Panoth Khunprasert |
| [00:01.000] |
作曲 : Panoth Khunprasert |
| [00:14.510] |
ความรักของเราที่เคยสวยงาม |
| [00:18.266] |
กลับกลายเป็นความจืดจาง |
| [00:21.929] |
เสียงหัวเราะที่เคยได้ฟัง |
| [00:25.349] |
วันนี้กลับหายไป |
| [00:28.852] |
ทางเดินของเราที่เคยสดใส |
| [00:32.409] |
กลับดูเลือนลางทุกที |
| [00:35.689] |
ไม่เคยคิดไม่ฝัน ว่าเธอกับฉันจะเดินมาถึงจุดนี้ |
| [00:42.747] |
ก็รู้ดี ว่าจะรั้งยังไงก็คงไม่มีประโยชน์ |
| [00:49.853] |
ก็รู้ตัว ว่ายิ่งยื้อเท่าไร สองเรายิ่งเจ็บเท่านั้น |
| [00:59.092] |
ถึงแล้วทางตัน ที่เราต้องแยกกัน |
| [01:06.015] |
ถึงแล้วคืนวัน ที่ฉันควรต้องไป |
| [01:12.968] |
ยอมรับความจริง |
| [01:15.941] |
เราทำดีที่สุดแล้ว ที่ผ่านมา |
| [01:24.884] |
หมดเวลาเยียวยาหาทางออก |
| [01:28.652] |
เพราะเราไม่เหลือทาง ให้ไปต่อ |
| [01:46.268] |
ความจริงวันนี้ที่ต้องยอมรับ |
| [01:49.924] |
คือเราต่างกันแค่ไหน |
| [01:53.471] |
ไม่ผิดที่เธอ ไม่ผิดที่ฉัน |
| [01:57.068] |
ที่เราไปกันไม่ได้ |
| [02:00.597] |
ขอบคุณที่เธอ เคยเดินร่วมทาง |
| [02:04.116] |
เก็บความทรงจำที่ดี |
| [02:07.295] |
ไม่เคยคิดเสียใจ |
| [02:09.383] |
ไม่คิดเสียดาย ที่ครั้งหนึ่งได้รักเธอ |
| [02:14.476] |
ก็รู้ดี ว่าจะรั้งยังไงก็คงไม่มีประโยชน์ |
| [02:21.476] |
ก็รู้ตัว ว่ายิ่งยื้อเท่าไร สองเรายิ่งเจ็บเท่านั้น |
| [02:34.273] |
ถึงแล้วทางตัน ที่เราต้องแยกกัน |
| [02:41.369] |
ถึงแล้วคืนวัน ที่ฉันควรต้องไป |
| [02:48.298] |
ยอมรับความจริง |
| [02:51.179] |
เราทำดีที่สุดแล้ว ที่ผ่านมา |
| [03:00.346] |
หมดเวลาเยียวยาหาทางออก |
| [03:03.875] |
เพราะเราไม่เหลือทาง ให้ไปต่อ |
| [03:23.679] |
ถึงแล้วทางตัน ที่เราต้องแยกกัน |
| [03:30.700] |
ถึงแล้วคืนวัน ที่ฉันควรต้องไป |
| [03:37.946] |
ยอมรับความจริง |
| [03:40.541] |
เราทำดีที่สุดแล้ว ที่ผ่านมา |
| [03:49.631] |
หมดเวลาเยียวยาหาทางออก |
| [03:53.315] |
เพราะเราไม่เหลือทาง ให้ไปต่อ |
